• Zwemclub De Vuursche verliest een bijzonder clubmens. We zijn stil en voelen zoveel dankbaarheid voor alles wat Kees heeft betekend voor De Vuursche als speler, trainer, coach, inspirator en als mens.

    Op jonge leeftijd dook Kees al het water in bij De Vuursche. Waterpolo werd zijn sport! Al vroeg wist hij dat je met doorzettingsvermogen en slim technisch spel de wedstrijd kon bepalen. Die wetenschap en zijn drive om te winnen maakte dat Kees, als speler, een belangrijke bijdrage had in diverse kampioenschappen in de jaren zeventig met Heren 1. Daarnaast ontwikkelde hij zich als trainer bij de meisjes aspiranten en later bij de dames. Zijn opleiding als sportdocent, zijn kundigheid en ook zijn tactische visie maakte dat hij de speelsters motiveerde om het maximale uit zichzelf te halen. Spelplezier en vernieuwing zorgde ervoor dat de Vuursche Meisjes Aspiranten o.a. met Kees  tot drie keer toe landskampioen werden en in de jaren daartussen in de top van Nederland bleven strijden. Om tot deze prestaties te komen was veel inzet nodig. Men waardeerde Kees als mens. Hij wist de neuzen van speelsters en technische staf dezelfde kant op te krijgen. Dat resulteerde in 1986 in het toen hoogst haalbare! Voor het eerst in de historie van De Vuursche werd Dames 1 Nederlands kampioen. En in hetzelfde jaar vierde de Kees ook het kampioenschap van de Meisjes Aspiranten als interim-coach. Voor deze prestaties werd hij benoemd als Lid van Verdienste van Zwemclub De Vuursche.

    Vanaf 1990 trad Kees in dienst bij de KNZB. Hij werd verantwoordelijk voor het waterpolo binnen de KNZB, eerst als bondscoach, waarbij hij aan de basis stond van grote sportieve successen. Daarna als topsportcoördinator en sinds 2009 als technisch directeur. Naast zijn grote inzet voor het waterpolo was hij actief op andere gebieden zoals topsport schoonspringen, synchroonzwemmen en het Paralympische zwemteam.

    Tijdens zijn werkzaamheden voor de Zwembond bleef hij zijn club De Vuursche trouw. De club die in zijn hart zat en waar hij zijn vrouw Monique ook leerde kennen. Voor Vuursche waterpolo-vrijwilligers door de jaren heen was hij altijd bereid om zijn ervaringen te delen en vooral van tips te voorzien waarmee we als club de jeugd het plezier van waterpolo blijvend mee konden geven.

    In 2000 en 2001 was hij coach van de Jongens Aspiranten en van 2007 tot 2009 werd hij medetrainer van Heren 1 en 2. Daarna melde hij zich aan als actief waterpoloscheidsrechter en de afgelopen jaren heeft hij voor de vereniging vele waterpolowedstrijden gefloten.

    Voor Heren 3 was hij altijd een fanatieke vaste waarde. Al vele jaren samen met de heren en coach waarmee hij al sinds zijn jeugd optrok. Tot zijn laatste wedstrijd konden we als medespelers en toeschouwers genieten van zijn slimme tactieken in het water. Ook als huidige speler nam hij vaak een leidende rol op zich om vooral het team te motiveren tot nog betere prestaties. Op een Nieuwjaars toernooi in 2016 in Amersfoort scoorde Kees zijn laatste doelpunt bij Heren 3.

    Het is een groot gemis dat Kees niet meer in ons midden is. Een bijzonder, rustig en vriendelijk clubmens die voor ons en vele anderen iets betekend heeft in de ontwikkeling als mens en hun waterpolocarrière.

    Bestuur en leden wensen Monique, Martijn, Tim, familie van Hardeveld en familie Teeling veel sterkte bij dit grote verlies.

    Jeroen Hof – 8 januari 2017